Björk στο ΜΟΜΑ
Δεν μεταδίδω άλλο!
Δεν μεταδίδω άλλο!
– Άσε μας με την γυναικεία τσόντα ρε φίλε!
– Γιατί γυναικεία ρε συ;
– Στην υπόθεση αυτή δεν δουλεύει σε κατάστημα με ηλεκτρολογικά κ αυτός είναι πλούσιος; Ε στις ανδρικές συμβαίνει πάντα το αντίθετο!
Πολλά κ πετυχημένα ακούστηκαν για την πολύκροτη πρεμιέρα της ταινίας. Αναγκαστικά και για να μην βιώσω ότι βίωσε η πρωταγωνίστρια της ταινίας πήγα (διαβάστε εδώ πριν απο πολλά χρόνια σε μια αντίστοιχη περίπτωση στο sex and the city). Πήγα λοιπόν με κάτι λιγότερο από μισή καρδιά προετοιμασμένος για την πατάτα του αιώνα (με τα βίας έφτανε το 4 η βαθμολογία στο imdb). Και guess what: επιβεβαιώθηκα!
Αρχίζει λοιπόν η ταινία, ενθουσιασμένο το γυναικείο κοινό που θαύμαζε το αληθοφανές σενάριο που ο πρωταγωνιστής 27 χρονών αυτοδημιούργητος δισεκατομμυριούχος, γνωρίζει 22 χρονη παρθένα και ξεκινάει της βόλτες του μαζί της μεελικόπτερα, αεροπλάνα -πιλότος πάντα ο ίδιος-, της παίζει πιάνο και της μιλάει για την δύσκολη παιδική του ηλικία (μα πόσο πρωτότυπο) ! Είπαμε χαμός η ταύτιση, η μια διπλανή χεράκι χεράκι με τον μήτσο που την πήγε σινεμά με το παπί, ονειρευόταν το ελικόπτερο του Grey. Η άλλη διπλανή ακούω κάποια στιγμή να λέει στον δικό της: Τέτοια κουζίνα θέλω να μου πάρεις! Μια απλή κουζινούλα στο 60o όροφο του ουρανοξύστη που έμενε ο μεροκαματιάρης ο Mr Big, ε Grey.
Και άντε ξεπερνάς το σενάριο. Τον ατάλαντο πρωταγωνιστή, τον Ρουβά του hollywood έψαξαν πολύ να τον βρούν; Σκηνοθεσία; Ποια σκηνοθεσία!
To όλο χάλι προσπάθησαν να σώσουν η πρωταγωνίστρια και μερικές μουσικάρες (που ακόμη εκεί μερικές στιγμές έλεγες τι παίζει ρε φίλε).
Συμπέρασμα: Εαν γενικά το ‘χετε με τον μαζοχισμό, δείτε την. Όχι επειδή αυτό είναι το θέμα της ταινίας, αλλά μόνο ως μαζοχισμό μπορώ να εκλάβω το ότι θέλετε να σπαταλήσετε έτσι απλά δυο ώρες από την ζωή σας!
4/10 κ αυτό επειδή είμαι στα καλά μου σήμερα!
ΥΣΤ. Ενημερώθηκα ότι στο τέλος του τρίτου βιβλίου παντρεύονται! Ε ναι ρε φίλε κ έλεγα τι λείπει!
… ο ιδρυτής της ID&T (Tomorrowland, Mysteryland, Sensation, LifeInColor κτλ) σε ένα μοναδικό TEDX!
… η αλήθεια είναι ότι πήγα αρνητικά προκατειλημμένος σ’ αυτό το εστιατόριο… Λίγο η παλιά ιστορία των απολυμένων του banquet, λίγο το παλιό πρόστιμο του ΕΦΕΤ, λίγο κ οι διφορούμενες γνώμες που είχα ακούσει πήγα προετοιμασμένος για μάχη! Και η πραγματικότητα με διέψευσε.
Ο χώρος πανέμορφος που φαίνεται έτσι κ αλλιώς όταν περνάς απ’ έξω. Το σέρβις το κλασσικό δήθεν (λίγοι έχουν απομείνει πλάκα πλάκα) που με την πρώτη εξυπνάδα που τους πετάς ξεμπλοκάρουν. Και μετά άρχισαν τα καλά! Είχα την χαρά να δοκιμάσω σχεδόν όλα τα tapas, από δύο σαλάτες καθώς κ όλα τα κυρίως. Όλα ήταν σε πάρα πολύ καλό επίπεδο με κορυφαίο tapas τα καπνιστά πατατοδέρματα με κρέμα φέτας και σε κυρίως την εκπληκτική bistecca αρκετά ανώτερη από αυτή του duck private cheffing.
Είναι σίγουρα μια καλή επιλογή, προτείνεται κ για μια special occasion κ σίγουρα θα το ξαναεπισκεφτούμε!
7,5/10
What’s the difference between art and porn? Porn has better lighting.
… συνεχίζω τις κριτικές γιατί έχουμε μείνει πίσω. Μπαχτσές λοιπόν, μια πολύ όμορφα διακοσμημένη ταβερνοκατάσταση που μαζεύει πολύ κόσμο κ έχει ακουστεί αρκετά. Δεν θα σχολιάσω αναλυτικά όλα τα πιάτα μια κ έτσι κ αλλιώς είναι πάνω κάτω αυτά που βρίσκεις σε οποιαδήποτε ταβέρνα. Η κλασσική σαλάτα με το όνομα της ταβέρνας που θα χει σε σχέση με τις υπόλοιπες καμιά λιαστή, κανα τυρί ή κανα παξιμάδι, τα κλασικά σαγανάκια που στο τσακίρ κέφι θα έχουν λίγο μελάκι κ σουσάμι κτλ κτλ. Α! έχει κ σούβλες! Δεν λέω τ’ αγαπώ όλα αυτά και ειδικά όταν συνοδεύονται από τις καταπληκτικές τιμές του “Μπαχτσέ”, αλλά δεν προσθέτουν κάτι νέο στην αναζήτηση της γευστικής εμπειρίας. Τώρα θα μου πεις στον “Μπαχτσέ” έψαξες την εμπειρία με 5 € το πιάτο; …και δεν θα χεις κ άδικο.
Συνολικά λοιπόν όλα ήταν απλά ok, χωρίς κάποιο πιάτο να ξεχωρίζει. Και εννοείτε με όλα αυτά που έχουμε φάει σε ταβέρνες όλα αυτά τα χρόνια, το ok πουλάει κ με το παραπάνω. Ξέρεις τουλάχιστον ότι δεν θα φύγεις νευριασμένος, εξ’ ου και η επιτυχία του Μπαχτσέ.
5,5/10 (το 0,5 για τον χώρο κ τις τιμές)
…από το unbelievably awesome warm up set του ASOT 700! Kαι με Pollock image, έτσι για την ιστορία. Μπροστά 😛
… κ πάμε επιτέλους στα καλά! Άλλο ένα πολύ ενδιαφέρον concept εστιατόριο στο κέντρο της πόλης είναι το Mia feta – Feta bar. Μάλλον ο χαρακτηρισμός τυροπωλείο / winery είναι πιο κοντά στην πραγματικότητα. Εκπληκτικό menu, με επιλογές με ιδιαίτερο ενδιαφέρον, που σε κάνει να χάνεσαι την πρώτη φορά που θα το επισκεφτείς. Δημιουργική κουζίνα σε ένα πολύ όμορφο χώρο. Δοκιμάσαμε λίγα πιάτα στην πρώτη μας επίσκεψη, αλλα δώσαμε υπόσχεση να επιστρέψουμε για να δοκιμάσουμε ακόμη περισσότερα. (Αυτό το Ινβολτίνι μελιτζάνας με κρέμα ντομάτας κ κρούστα κεφαλογραβιέρας και αυτή η τάρτα τυριών, άστα!)
Πολύ μικρός χώρος με ένα τραπέζι στο μέσο του χώρου, και στην μια πλευρά ένα μεγάλο ψυγείο που μπορείς να αγοράσεις τα τυριά της εταιρίας αλλά και επιλεγμένα ελληνικα προϊόντα – όπως λάδι, ελιές, αποξηραμένα μανιτάρια, τουρσί, μαρμελάδες, κτλ. – από ανεξάρτητους παραγωγούς.
Παρόλο του ότι δεν έχω πλήρη εικόνα (θα χρειαστώ σίγουρα κ δεύτερη επίσκεψη, γιατί όχι κ τρίτη κ τέταρτη 😀 ) η βαθμολογία είναι σίγουρα 8/10 κ με περιθώρια ανόδου.
Πολύ θετικό κ το ότι δεν επιτρέπεται το κάπνισμα.
…σ’ αυτή τη πόλη είναι να μην ακουστεί κάτι και γίνει της μόδας! Τρέχουμε όλοι, να είμαστε από τους πρώτους, για τρεις τέσσερις μήνες γίνεται πανικός μέχρι να ανακαλύψουμε το νέο γαμάτο ‘talk of the town’ entry! Μια τέτοια περίπτωση (θα δείξει ο χρόνος αν καταφέρει να γίνει κ διαχρονικό) είναι το ‘duck private cheffing’. Στην μέση του πουθενά (πιο πουθενά δεν γίνεται), κοντά στο cosmos, ανάμεσα σε χωράφια που ακούς μόνο σκύλους ξεπροβάλλει το πολύ όμορφα διακοσμημένο duck. Πρωτοποριακό concept, που κ εδώ έχουμε ανοιχτή κουζίνα (είπαμε, είναι να μην γίνει κάτι της μόδας), αλλα όταν λέμε ανοιχτή, τρώς ακριβώς δίπλα.
Μικρός χώρος (10 τραπέζια) κ πας μόνο με κράτηση (φαντάζομαι ότι σε μια άκυρη καθημερινή μεσημέρι δεν έχεις θέμα, αλλα γενικά κράτηση). Πολύ καλό σερβίς και ο κατάλογος αλλάζει καθημερινά (στα πλαίσια του πρωτοποριακού concept) σύμφωνα με τα υλικά που θα βρεθούν καθημερινά στην αγορά.
Παραγγείλαμε την duck σαλάτα με ένα εξαιρετικό dressing, παξιμάδια, μαρούλι και διάφορα άλλα που χωρίς σημειώσεις, είναι δύσκολο να θυμηθείς (7,5/10). Απο κυρίως επέλεξα να δοκιμάσω την bistecca (7,5/10) τους, επειδή είχα διαβάσει ενθουσιώδεις κριτικές αλλά κ επειδή ήθελα να την συγκρίνω με αυτήν που δοκίμασα τώρα τελευταία στο canteen. Μέτρια ψημένη όπως μ αρέσει, γενναιόδωρη μερίδα, σε γενικές γραμμές καλό πιάτο με μια μικρή ένσταση στην ποιότητα του κρέατος που δεν μ φάνηκε ότι ήταν στο επίπεδο που περίμενα από ένα τέτοιου επιπέδου εστιατόριο. Το δεύτερο κυρίως ήταν κότσι με πουρέ πατάτας (6,5/10), ok σαν πιάτο, αλλα μάλλον η bistecca σε ανώτερο επίπεδο.
Ωραίο κ το κρασί που μας πρότειναν (μην με ρωτήσετε)
Για γλυκό (8,5/10) (κερασμένο, plus για τέτοιο στυλ εστιατορίου) μια εκπληκτική σοκολατένια κατάσταση. Τέλος πολύ θετικό ότι το εστιατόριο είναι no-smoking, στα αρνητικά ότι μου φάνηκε ότι στον χώρο του εστιατορίου είχε λίγο περισσότερο κρύο από το κανονικό.
Θα σας βγει από 30-45 ευρώ/άτομο μαζί με τα ποτά.
Στο σύνολο θα έλεγα ότι αξίζει για την εμπειρία η μια φορά επίσκεψη, αρκετά πιθανό να το επισκεφτούμε κ στο μέλλον για να δοκιμάσουμε κ άλλα πιάτα κ είναι ωραία να συνειδητοποιείς, ότι το τελευταίο διάστημα η πόλη αρχίζει να προσφέρει πολύ διαφορετικές στον στάσιμο μέχρι τώρα (τα ίδια κ τα ίδια) χώρο της εστίασης (όχι άλλο μπουγιουρντί). Απλά προσωπικά περίμενα πιο δημιουργική/διαφορετική κουζίνα (είσαι στο μέσο του πουθενά, όταν κοπάσει ο ντόρος θα πρέπει κάποιος να έχει ένα σοβαρό λόγο για να σε επισκεφτεί).
Όμορφο λογότυπο, αδιανόητο να μην έχει ακόμη site (τι θα απογίνουμε εμείς οι web designer 😛 )
7/10 στο σύνολο!