…ένας από τους φορείς που θα πρέπει να είμαστε πολύ περήφανοι στην πόλη της Θεσσαλονίκης είναι το ‘Κρατικο Θέατρο Βορείου Ελλάδος’. Όπως κ κάθε χρόνο έτσι κ φέτος θα δουμε κάποιες από τις παραστάσεις του κ ξεκινήσαμε με το ‘Σερσέ λα φαμ‘. Μια μουσικοχορευτική παράσταση που αναφέρετε στην ζωή του Βασίλη Τσιτσάνη. Με δρόμο την επιτυχία του “ΜΕ ΜΟΥΣΙΚΕΣ ΕΞΑΙΣΙΕΣ… ΜΕ ΦΩΝΕΣ!” θεωρήσαμε δύσκολο να ενθουσιαστούμε το ίδιο και με την φετινή αντίστοιχη παράσταση του κρατικού κ για ακόμη μια φορά πέσαμε έξω.
Η παράσταση είναι τόσο καλή που φεύγοντας ήθελα να αγοράσω κάποια εισιτήρια σε γνωστούς κ φίλους, για να μην κάνουν το λάθος και την χάσουν. Εκπληκτικές για ακόμη μια φορά ερμηνίες, ενορχηστρώμένες με μοναδική σκηνοθετική μαεστρία.
E.D.M. Track of the year κατα την γνώμη μου, με μεγάλη διαφορά από το δεύτερο το Payback.
Και το περσινό Reload είναι κ από την ίδια παρέα. Και μάλλον κ το προπέρσινο Don’t worry child… Είναι μπροστά οι τύποι (πρώην Swedish house mafia), πως να το κάνουμε!
… μπαίνεις στα tiger και ανακαλύπτεις ότι έχουν φέρει Stroopwafels… Και δεν είσαι αναγκασμένος να περιμένεις να επιστρέψει κάποιος από Ολλανδία για να σου φέρει (μετά τα Toffifee και After eight ήταν τα last but not least αγαπημένα που δεν μπορούσα να βρω στην Ελλάδα)..
Στην μια χαρα τιμή των 2 ευρώ τα 6, πλέον σου φεύγει η ιδέα να παραγγείλεις κιβώτιο από Ολλανδία… Και γεύση σχετικά κοντά στα Ολλανδικά, λίγο καλύτερα από τα αντίστοιχα των Starbucks!
… Συνεχίζοντας την περιπλάνηση στα εστιατόρια της πόλης, επιλέξαμε το εστιατόριο B του Βυζαντινού μουσείου. Βραβευμένο κ αυτό αρκετές φορές κ με καλές κριτικές μας οδήγησε στην απόφαση να το επισκεφτούμε.
Το περιβάλλον εξαιρετικό, εστιατορικό και το σέρβις υψηλού επιπέδου (μάλλον το καλύτερο της πόλης). Επιλέξαμε το μεσημεριανό μενού των 25 ευρώ και δυστυχώς κάπου εκεί εξαντλήθηκε ο ενθουσιασμός μας. Η σαλάτα (μπειμπι ρόκα, σπαράγγια, φασολάκια βουτύρου, τηγανιτό κάμαμπερ και παρμεζάνα) πολύ όμορφη σαν εικόνα, τίποτα το ιδιαίτερο σαν γεύση με εντονότερη από το κανονικό αίσθηση του ξινού. Το κυρίως (καραμελωμένο χοιρινό με πρασοσέλινο) εντελώς αδιάφορο -να προσπαθείς να δικαιολογήσεις τον χαρακτηρισμό καραμελωμένο και να μην μπορείς-. Στο τέλος το γεύμα μας έκλεσε με δυο μπάλες παγωτό που δυστυχώς ήταν το καλύτερο πιάτο του μενού.
Εδώ θέλω να διευκρινίσω κάτι. Η κριτική αφορά πάντα τα πιάτα που δοκιμάζω. Μπορεί για παράδειγμα να υπήρχαν άλλα πιάτα που να ήταν εξαιρετικά, ωστόσο λόγο και της ποικιλίας των εστιατορίων δεν έχουμε πάντα την ευκαιρία να δώσουμε δεύτερη ευκαιρία.
Στο σύνολο ο βαθμός που δίνουμε είναι 5,5/10 κ αυτό λόγο του σέρβις και της όμορφης ατμόσφαιρας.
Ότι και να πεις για την τέταρτη σεζόν του homeland είναι λίγο.. Σκοτώνει! ΣΚΟΤΩΝΕΙ! 🙂
Με διαφορά η καλύτερη σεζον μέχρι τώρα, χωρίς την βαρετή οικογένεια brody, με έναν εκπληκτικό “Peter Quinn” να γίνεται πρωταγωνιστής και να μας αφήνει εξαγριωμένους που θα το απολαύσουμε μόνο για 12 επεισόδια!
Απλά μην το χάσετε έστω κ αν χρειαστεί να δείτε μόνο αυτή την σεζον!
Όμορφο κείμενο, αν κ γενικά δεν είναι του γούστου μου τέτοιου τύπου κείμενα (στην τελική πρέπει ο καθένας να κάνει ότι γουστάρει, αν βέβαια το γουστάρει πραγματικά), νομίζω όμως ότι περιγράφει μια πραγματικότητα στην σωστή της διάσταση..
3) Στρατηγικής σημασίας η απόφαση με τι μουσικές να ξεκινήσει κάποιος την μέρα του… Το τελευταίο διάστημα άφησα για λίγο τον off k έχω φάει σκάλωμα με την εκπομπάρα του Κωνσταντίνου Τζούμα στον ‘Εν λευκώ’
… To ότι η Go Pro θα έκανε καλύτερο Τomorrowland aftermovie από την ίδια την Τomorrowland, είναι μια εξέλιξη που δεν την λες κ αναμενόμενη.. Είναι προφανές ότι το ίδιο το Φεστιβάλ έχει ανέβει τόσο επίπεδο, που η εταιρία που τους ανέβασε με το aftermovie της, πλέον δεν τους καλύπτει, όσο περίεργο κ αν ακούγεται αυτό.. Εκπληκτική παραγωγή από την Go Pro, που μας δείχνει το ίδιο θέμα με ένα εντελώς διαφορετικό, πιο emotional τρόπο…
