…Σκεφτόμουν πως ξεκίνησε αυτό το πάθος μου για την ηλεκτρονική μουσική και νομίζω ότι όλα ξεκίνησαν όταν σε ηλικία 10 χρονών (1996) αγόρασα το πρώτο μου cd!
Όταν το πρώτο cd είναι το θεΪκό, ατμοσφαιρικό, πολύ μπροστά για την εποχή του Dreamland του Robert Miles, τότε δεν μπορείς παρά να πάρεις τον κακό τον δρόμο…
Mε αυτό το εξώφυλλο…
και με αυτά τα δύο σε άλλη διάσταση κομμάτια, you’ll never go back…
Κάθε χρόνο τέτοια εποχή ξεκινάμε μια συζήτηση -για την ιστορία- σχετικά με τα aftermovie των δύο μεγαλυτέρων festival ηλεκτρονικής μουσικής του κόσμου, την Tomorrowland και το Ultra. Δεσμεύτηκα ότι θα κάνω ένα blog post σχετικά με την γνώμη μου για το Ultra Aftermovie & here it is!
Αρχικά μπορώ να πω ότι ο FINAL KID είναι θεός. Καταφέρνει με λιγότερο ενδιαφέρον υλικό από την tomorrowland και παρόλο που πλέον έχουμε δει τόσα σε aftermovie που είναι δύσκολο να πρωτοτυπήσεις, να μας παρουσιάζει κάθε χρόνο κάτι εντελώς διαφορετικό. Το concept είναι τόσο ιδιαίτερο (με τις συνεντεύξεις των dj αλλά και των fans που κάθε χρόνο μένουν κ με λιγότερα ρούχα -να δω τι δεν θα φορέσουν του χρόνου-) και σε συνδιασμό με τα υπέροχα πλάνα, βγάζει ένα πολύ διαφορετικό, συναρπαστικό αποτέλεσμα.
Το ότι χρησιμοποιεί ένα τραγούδι σε όλο το aftermovie αν και είναι μια επιλογή για να δώσει έμφαση στα πλάνα, και επίσης πολύ διαφορετική με ότι έχουμε δει, προσωπικά δεν είναι του γούστου μου. Θα προτιμούσα την κλασσική επιλογή με τα songs της χρονιάς, για να μένει κ σαν ανάμνηση το soundtrack του party.
H μισή χρονική διάρκεια σε σχέση με το aftermovie της tomorrowland κάνει το τελικό αποτέλεσμα πιο “συμπαγές” και σε κρατάει χωρίς να βαρεθείς σε κάποιο σημείο. Προφανώς και η απόφαση της tomorrowland να έχει μισάωρο aftermovie έχει να κάνει με τα στατιστικά που αναλύουν και πόσο χρόνο “ξοδεύει” ο επισκέπτης για να βλέπει το video και να “συνδεθεί” με το brand. Συνεπώς δεν ξέρω αν αυτή η απόφαση είναι σωστή τελικά.
Τέλος, από τα στατιστικά (400.000 views του Ultra & 8.500.000 της tomorrowland, αν κ με μια βδομάδα λιγότερη το πρώτο) αποδεικνύεται για ακόμη μια φορά ότι δυστυχώς ή ευτυχώς η tomorrowland έχει δημιουργήσει ένα ακόμη μεγαλύτερο brand, με πολύ περισσότερους πιστούς fans.
Συνολικά μπορώ να πω ότι το φετινό δεν έφτασε την ποιότητα του περσινού που μαζί με το aftermovie της tomorrowland το 2012 μπορούν να θεωρηθούν τα καλύτερα aftermovie φεστιβάλ ηλεκτρονικής μουσικής ever.
… Θα ήθελα δύο μικρές απλές χαρούλες!
1) Θα σε παρακαλούσα να εφαρμόσεις την ευρωπαική οδηγία που τόσες αεροπορικές έχουν αποδεχτεί και να μην με αναγκάζεις σε κάθε προσγείωση και απογείωση να σταματάω την μουσική μου. Κάθε φορά που μου λες να κλείσουν όλες οι ηλεκτρονικές συσκευές μου τσακίζεις την ψυχή 🙂
2) Ξέρω ίσως είμαι υπερβολικός αλλά πολύ θα με βόλευε αν έθετες κάποιο χρονοδιάγραμμα για το περιβόητο wifi on board.
2.1) Και μια κ πήρα φόρα, δεν θα χαλούσε πιστεύω κανέναν αν είχες συχνότερα νέα τεύχη του blue… Μεγάλη στεναχώρια κάθε φορά που πετυχαίνω το ίδιο τεύχος!
Αυτά τα ολίγα και σου υπόσχομαι ότι δεν θα σε ξανααπαρνηθώ για την Ιρλανδική (fingers crossed)
ΥΣΤ. Ξέρω ξέρω… Προβλήματα που έχει ο κόσμος…
Βλέποντας το εντυπωσιακό κατα τ’ άλλα video με το construction των νέων γραφείων της apple…
…o Ντίνος (δίνω και τα credits, δεν μπορείς να πεις) έκανε την διαπίστωση της χρονιάς!!!
2000 χρόνια μπροστά είμαστε, βλαχοαμερικανάκια 😀
Συγκλονιστικό video που μας αφορά όλους, και ειδικότερα την χώρα μας που πλήρωσε πολύ ακριβά το λάθος της διοργάνωσης των ολυμπιακών αγώνων…
Χθες ήταν από τις σπάνιες φορές που έκατσα να δω ταινία (κ πόσο μάλλον στην τηλεόραση) και πέτυχα το Hunger games. Συμπαθητική ταινιούλα με ωραίο story (θα μπορούσε βέβαια να εξελιχθεί λίγο καλύτερα), πολύ καλή μουσική, super κ το Capitol Couture. Μια χαρά και η πρωταγωνίστρια και γενικά το σύνολο, που μ΄ έκανε να θέλω να δω και το δεύτερο. Θα του έβαζα ένα 7.5 (λίγο παραπάνω από το 7.3 του imdb)
Εδώ να δηλώσω ότι είμαι τόσο σινεφίλ που ο μόνος λόγος που πηγαίνω cinema είναι τα νάτσος με τυρί (συνεπώς η άποψη μου δεν μετράει ιδιαίτερα). Τώρα θα με ρωτήσετε γιατί γράφω για ταινίες… Λίγο επειδή έχω καιρό να γράψω post κ λίγο για να θυμάμαι ποιες ταινίες έχω δει.
Όπως κ να χει αξίζει θεωρώ ότι η ταινία αξίζει της προσοχή σας, για ένα χαλαρό βραδάκι.
Υστ. Αυτα είναι γνωστά κ ως post του ποδαριού 🙂
Μετά την ανακοίνωση του φετινού full line up, μεγάλη κουβέντα ξεκίνησε κατά πόσο είναι αρκετά μεγάλο για την επέτειο των 10 ετών ή έστω αντίστοιχο των προηγούμενων ετών. Είναι το line up τόσο μικρότερο ώστε να προκαλέσει αντιδράσεις;
Για τους βετεράνους της Tomorrowland (να έχουν πάει 2-3 φορές) ναι, για τους νέους όχι ιδιαίτερα.
Η αλήθεια είναι ότι φέτος σίγουρα μειώθηκε το budget σε σχέση με τις προηγούμενες χρονιές παρόλο που τα τριήμερα είναι δύο.
Οι λόγοι που κατά την γνώμη μου συνέβη αυτό είναι τρεις:
1) H γενικότερη τάση (κάτι σαν άτυπη συμφωνία μεταξύ των φεστιβάλ) να μειωθούν σε αριθμό τα μεγάλα ονόματα που ξεκίνησε για τα καλά από το Ultra (εκεί είχαμε μείωση σίγουρα 50%), λόγο των αστρονομικών χρημάτων που ζητάνε πλέον τα μεγάλα ονόματα
2) Η καταστροφική πρώτη χρονιά (οικονομικά) της TomorrowWorld.
3) Με βάση το μέχρι σήμερα line up της TomorrowWorld κ λόγο της καταστροφικής οικονομικά πρώτης χρονιάς, φαίνεται ότι η ID&T θα τα δώσει όλα εκεί, για να πετύχει. Ενώ από την άλλη έχει μια Tomorrowland που έτσι κ αλλιώς εξαντλεί 400.000 εισιτήρια σε λιγότερο από μία ώρα.
Μεγάλες απώλειες για το line up, είναι σίγουρα ο Axwell, ο Avicii την πρώτη εβδομάδα, o Sebastian Ingrosso κ προσωπικά θα μ λείψει κ ο Τhomas Gold (που πέρσι αν κ νωρίς έκανε ένα από καλύτερα set).
Σημαντικές προσθήκες σε σχέση με πέρσι ο Skrillex την πρώτη εβδομάδα κ οι Above & Beyond την δεύτερη.
Συνολικά όμως όταν έχεις ένα line up με τους:
Armin van Buuren, Dimitri Vegas & Like Mike, Eric Prydz, Martin Solveig, Nervo, Skrillex, Carl Cox, Afrojack, Alesso, Hardwell, Tiësto, Kaskade, David Guetta, Krewella, Nicky Romero, R3hab, Steve Angello, Steve Aoki, W&W, John Digweed, Marco Bailey, Benny Benassi, Paul Oakenfold, Laidback Luke, Knife Party, Bingo Players, Tommy Trash, Sander van Doorn, Sven Väth, Chris Liebing, John 00 Fleming, Neelix, Yahel, Fedde Le Grand, Redfoo, Markus Schulz, Paul van Dyk, Cosmic Gate, Derrick Carter, Hot Since 82, (.. full line up)
και σύνολο καμιά 500ρια djs κ όλα αυτά μόνο το πρώτο ΣαββατοΚύριακο τότε δεν μπορείς να παραπονιέσαι 🙂
Υστ. Σίγουρα αυτά που δεν θα χάσω είναι 1) Tiesto b2b hardwell, 2) Eric Prydz στο main κ 3) To closing με Aoki, Dimitri Vegas & Like Mike
Υστ 2. Κάποια στιγμή θα βρω κ τον χρόνο να γράψω κ ένα post για την όλη εμπειρία
Θέλω πρωί πρωί (για να μην το ξεχάσω) να εκφράσω το απόλυτο μου respect σε μια από τις καλύτερες εκπομπές της ελληνικής τηλεόρασης ever, το “World Party” (Alpha). Κάθε δική τους εκπομπή/εμπειρία, χιλιάδες δικές μας σκέψεις για φυγή!
Έξυπνο και απλό χιούμορ, εκπληκτικά πλάνα (αυτό το ελικοπτεράκι πόσο τέλειο παίζει να είναι) και μοναδικές/διαφορετικές προτάσεις για ταξίδια.
Keep it real & simple.
Μια και πλησιάζει επικίνδυνα το καλοκαίρι (και πολύ μας αρέσει αυτό), νομίζω ότι ήρθε η ώρα για ένα ημερήσιο καλοκαιρινό μουσικό πρόγραμμα.
Το ξεκίνημα με ξανθιές μπύρες (χωρίς λεμονάκι) στην παραλία
Το remember του πρώτου ποτού
Το δεύτερο ποτό που αρχίζεις σιγά σιγά να κουνιέσαι…
Το εμπορικό του τρίτου ποτού και βάλε..
Το ξημέρωμα στο beach bar
Το καταθλιπτικό chill out cafedelmarοϊδές της Δευτέρας πρωί (και επιστροφής στην δουλειά), και η αναμονή μέχρι το επόμενο Σαββατοκύριακο.
Πάμε ρε καλοκαιράρα!!